Stille Nachten

Verwachtingsvol, die met dichte ogen aanschouwen;
zij houden betekenisvol de wacht.
Symbool van hoop, van grenzeloos vertrouwen,
’t zijn de herders, de hoeders van de Stille Nacht.

Dat kind, voorzegd, ons geboren
gunt wolf en lam geen wrede jacht.
Geen kind gaat in het slangennest verloren;
het eeuwenoude wonder van de tijdloze Stille Nacht.

Door vriend en vreemde vijand bezongen,
in loopgraven, als herders op wacht,
klinkt, door heersers getart, doch niet gedwongen
een Babylonisch roep om vrede, de hoop van de Stille Nacht.

Waar jaarrond de stem door verstikkend zwijgen,
ongehoord op vrede wacht,
zal eens per jaar die vrede dreigen
als stilte wordt doorbroken, door het verbindende Stille Nacht.

© Copyright E. v.d. K.

Ingezonden door

E. v.d. K.

Geplaatst op

29-11-2014

Over dit gedicht

Dit gedicht heb ik geschreven als reactie op het uit de liturgie bannen van het lied Stille Nacht. Emotie, gevoel en saman-zingen zijn belangrijker dan de in mijn ogen minder relevante, liturgische waarde.

Tags

Kerst Kerstmis Vrede