je ogen nestelen liefde
zwijgzaam lig je naast me
je blik op oneindig
je warme adem op mijn hand
ik ken de beelden niet
waar jij zo van geniet
je ogen onpeilbaar mooi
ze strelen mijn gezicht
nestelen liefde in contact
omhelzen in genegen samenzijn
net als ik, lees jij mij
kruipt dichter tegen me aan
ik doezel langzaam weg
droom van onze eigen wereld
want waar Buzz Lightyear zegt
‘op naar de sterren, en daar voorbij’
meende jij mij jouw sterren
en beloofde jij mijn voorbij te zijn
wij zijn samen het vuur in de regen
speels lik je me wakker
ik zie alleen je lieve, bruine ogen
voel je kwispelende staartje
© Copyright Zomaar iemand
Ingezonden door
Zomaar iemand
Geplaatst op
23-12-2015
Over dit gedicht
Dit is één van de laatste gedichten voor mijn gedichtenbundel