De dwaas

De regen beschermt onze glimlachen
tegen boze ogen
al wil ik liever dat ik iets voor heb
en gij me troost als ik gelukkig ben
en met mijn stommiteiten kan lachen.

We staan in de bedampte badkamer
zo bedampt dat we onze blote achterwerken in de spiegel niet kunnen zien.

Wilt ge de zonden van mijn schouders wassen?
en al mijn fouten vergeven
want ik ben een dwaas
ik kan niet leren hoe mensen toch in zien
dat miserie rijmt op plezier
als ge niet bij me bent
kauw ik zachtjes op mijn koude soep
blaas ik op twee bollen ijs
en ik moet je toegeven...
ik gil niet in een pretpark.

Ik hoop dat ge beseft dat in het leven
eenvoudig, gewoon en simpel niet bestaan
dat ge u aangetrokken voelt aan alles dat geen zwaartekracht heeft
niemand wacht op woorden
woorden wachten niet
wachtwoorden houden we zo geborgen in onze hersenkom
dat we vergeten wat we moeten weten

dat domme mensen ook bestaan en geapprecieerd moeten worden
omdat ze op een onbewuste manier onze maatschappij wat gezelliger maken

Lief, zullen we samen een koptelefoon delen
en op de bus zwaaien naar mensen die we niet kennen?
een goeiendag is altijd oké
en ik hoop dat ge een goede dag hebt
en 's morgens leert opstaan met de vogels buiten als wekker
ik wil dat ge mijn erosies wist
en naar mijn achterwerk kijkt
als ik vertrek.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

27-08-2017

Over dit gedicht

Van je zijden haar tot aan je teren voeten ben jij voor mij de volmaaktheid

Tags

Dwaas Verliefdheid