Verborgen waarheid in muziek.

Ik loop de kamer in …Ik zet ik mijn muziek aan,
het helpt mij bij het bedenken wat ik fout heb gedaan.

Ik luister vooral de droevige liedjes met voor mij speciale betekenis,
Die mij nog meer doen beseffen hoe erg ik je mis
De liedjes die ik op heb staan,
Ze lijken allemaal over jou te gaan.
De teksten zijn de waarheid die in de muziek zijn verborgen,
Deze omschrijvingen laten mij tranen bezorgen.
Veel teksten gaan over de liefde en relatie verbrekingen,
Het gaat dus eigenlijk over de dagelijkse dingen.
Ze omschrijven gevoelens en wat mensen doormaken,
Dit zijn nu juist de nummers die mij het hardst raken.
Het liefst zou ik zo’n nummer voor je willen zingen,
Zodat ik eindelijk eens tot je door kan dringen.

De teksten omschrijven mijn verdriet,
Ik huil als ik alleen ben dus niemand die het ziet.
De nummers laten mij denken aan jou,
Ik huil maar ik droog mijn tranen gauw
Ik probeer vaak uit te huilen maar mijn tranen raken op,
Al zo vaak gehuild na alles aan mijn kop

De muziek dringt zo tot mij door,
Dat ik erin verdiept raak en verder niks hoor.
Al weet ik nu dat ik je niet waard ben,
Het verandert niet mijn gevoel voor jou sinds dat ik je ken.
Shit, ik mis je als een bloem zijn water,
als een baby zijn moeder en als een poes haar kater,

Luisterend naar de muziek denk ik na,
Wat nou als ik opeens weer voor je sta?
Wat zou ik je me dan vertellen ?
En welke vragen zou ik jou stellen?

Ik loop de kamer uit…. Ik zet mijn muziek uit,
Ik moet je nu leren los te laten, dit is mijn besluit…

© Copyright Kelly van Ginneke

Ingezonden door

Kelly van Ginneke

Geplaatst op

04-12-2009

Over dit gedicht

--

Tags

---