Ik ontvlucht
Degenen die geloven, en wier hart rust vindt in de gedachtenis aan Allah. Ziet toe! in het gedenken van Allah kunnen de harten rust vinden. [13:28]
Ik ontvlucht
Ik ontvlucht voor even, het werelds leven
in gedachten verzonken, hierin verweven
Even ontsnap ik mijn dagelijkse realiteit
als ik Allah gedenk, volledig toegewijd
De zorgen, ze werden me allemaal teveel
constant aan het piekeren over het geheel
Ik ontvlucht al de problemen in mijn hoofd
denkend aan wat Allah ons heeft beloofd
Ik ontvlucht mijn leven, dagelijkse routine
de maatschappij, de draaiende machine
Ik lees de Quran, en kniel neer tot Allah
nederig verricht ik smekend de vele duaa
De last die ik meedraag, een groot litteken
van het heden, de toekomst, of het verleden
Ik ontvlucht 't allemaal, als ik met Allah ben
wetende dat alleen Hij m'n hart volledig kent
Ik ontvlucht de sleur, het dagelijks bestaan
ik denk aan de dood, wanneer ik zal gaan
Ik gedenk Allah, en waar 't leven om draait
geen probleem of zorg die dan in mij waait
© Copyright Said Mondria
Ingezonden door
Said Mondria
Geplaatst op
20-04-2010
Over dit gedicht
Geschreven door broeder Aboe Musa ibn Mohammed