De siraat,

De siraat een weg van vijftig duizend jaar,
Voor de mensen die leefden voor vermaak,
Met een brandende zon vlak boven hun hoofd,
En lopen in het zweet dat kookt.

Rechts en links van hun de hel,
Zij zullen vallen denken de duivel beschermt ons wel,
Ze zullen branden tot het einde van hun straf,
Of zullen daar eeuwig zijn samen met sjeitan.

Maar voor de goede mensen om ons heen,
Is de weg op de siraat als een feest,
Die duurt dan maar een knipoog lang,
En niemand is daar voor de toekomst bang.

Mensen bedenk voordat je de siraat betreedt,
Dat je hier beslist hoe het voor je is,
Jij kunt kiezen uit het goede en het slechte, wat je wil,
Doe het goede in dit leven en je wint.

© Copyright Said Mondria