Een nachtmerrie

De nacht is weer aangebroken,
Alleen met mijn gedachten,
Het begint er weer te spoken.

Monsters en spoken in de kast,
Ze gaan me weer eens pesten,
En zijn weer heel de nacht tot last.

Zwetend en benauwd lig ik in mijn bed,
Ik blijf maar draaien,
Terwijl ik me tegen de nachtmerrie verzet.

De ochtend breekt weer aan,
Wat hoor ik nou allemaal,
Het is mijn wekker die in de verte hoor afgaan.

Ik schrik wakker van de herrie,
En denk bij mezelf,
Gelukkig het was maar een nachtmerrie.

© Copyright Laska119