Het einde van mijn kindertijd

ik loop altijd met kleiharde muziek aan mijn oren
zodat ik de mensen om me heen nooit zal horen
ik kijk dan voorzichtig om me heen
ieder mens heeft toch wel eens een hart van steen?
waarom moet ik diegene zjin met die zachte kwetsbare hart?
mijn leven en de mensen erin maken me zo verward
de pijn staat zo hoog dat mijn hart er verdoofd van is
er is iets wat ik diep in mij mis
en dat is mijn kindertijd
want nu ik zoveel weet,verdrink ik in de realiteit
ik kan nooit meer een kind zijn, die kans heb ik lang niet meer
en als ik om kijk naar mijn verleden lach ik niet maar doet het zeer

© Copyright de vermomde