Mijn opa

Opa,


Ik was nog zo klein,
zo klein om te begrijpen dat jij nooit meer bij mij zou zijn.
Je was mijn grootste maatje, mijn voorbeeld.

Maar nu moet ik jou missen opa,
waarom had jij nou die pech?
Zomaar werd je van ons afgenomen,
zomaar was je weg.

ik zie je niet , ik hoor je niet
je bent zomaar uit het leven verdwenen.

Maar ik denk elke dag nog aan je opa,
de dagen die ik met jou nog had willen beleven,
dromend over de dingen die wij samen deden in het leven.

Jij bent de liefste opa die ik ooit heb gekend.
Er is een plaatsje in mijn hart,
en dat is alleen maar voor jou bestemd.

“Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken,
raak je mijn hart nog duidelijker aan”.
Ik zal altijd van je blijven houden lieve opa.

© Copyright FVH