Leugens

Jij die mij liet staan,
door eigen toedoen van jou,
zogenaamd met me begaan,
mij de grond intrappen is wat je wou.

Leugens die je snel klaar had,
die zich keerde tegen jou,
maar wat je even vergat,
ik ben iedereen altijd trouw.

Jou zou ik nooit pijn kunnen doen,
waarom jij wel mij,
en nu ineens van je woorden ontdoen,
omdat je leugens komen te dichtbij.

Dan maar mij de schuld geven,
terwijl jij valt nu door de mand,
ik die nu met tranen moet leven,
want door jou eigen leugens schoof jij zo makkelijk onze vriendschap aan de kant.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

07-02-2012

Over dit gedicht

zomaar

Tags

Leugens Schuld Verdriet