Allerzieligheid

De zieligheid der allerzielen
is immens groot.
Bladeren van zielige bomen
overspoelen de graven van
vergeten mensen.
Mensen waarvan
de schreeuw van eenzaamheid
niet in de kern
van iemands gedachten raakte.
Men schreeuwt naar omzag
en onsterfelijkheid
terwijl de zielige bladeren
de graven bedelven.
Een regendruppel van pijn
dwarrelt
over de gladde grafsteen
en probeert mensenharten
open te scheuren.
Openheid van onsterfelijkheid
is pas ontroerend
als de gedachtensteen
niet als struikelblok wordt aanzien.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

26-10-2013

Over dit gedicht

Volgens mij sterf je enkel als je vergeten wordt in het hart van de mensen. Wanneer niemand meer met allerzielen aan je denkt... dat lijkt me pas zielig! Zie dit gedicht als een eerbetoon aan al diegenen die vergeten werden.

Tags

<"dood Allerzielen"> Herfst Kerkhof