spychiater patient 1

Hij stond daar met zijn kunst rode roos op zijn effen witte overhemd genaaid
Aan de voordeur van het chiqste restaurant van noord brabant
Hij wachtte daar op zijn liefje
Ze hadden afgesproken om zeven uur s avonds
Hij wist niet meer welke dag of maand noch jaar
O hij wist veel, meer dan gemiddeld
Maar dit was hij in zijn enthousiasme vergeten te vragen
Hij was netjes opgevoed en modebewust
Een zwarte broek en zwarte leren slangen schoenen
Iets wat goed paste bij zijn mooie lichtgetinte huidskleur
Zijn lange gespierde gestalte
En zwarte krulletjes, met babyzalf in model gebracht
Hij was gevoelig voor parabenen
En zijn grote tenen knelde in zijn nieuwe schoenen
Het maakte hem dat hij om de haverklap stond te springen
Anders voelde hij zijn tenen niet meer
En hij wist dat dat bloedproppen kon veroorzaken
En op den duur hartproblemen
Hij klaagde nooit en zuchte zelfs niet
Zijn borst altijd vooruit
Ze zou hem herkennen aan zijn rode kunst roos
Zijn zakdoek doordrenkt met zijn gezichts zweet
Hij was nerveus want ze kon elke dag komen
Hij wist niet hoe ze eruitzag
Had haar op internet leren kennen
Zweverig geworden van haar karakter
Ook al kon hij iedere vrouw krijgen
Dag in dag uit stond hij daar
Na een tijd twijfelde hij aan zichzelf
Dacht dat ze misschien s ochtends bedoelde
En hij haar gemist had
Hij ging nu s ochtends en s avonds staan wachten
S ochtends kon ook ze hoefde niet perse daar te gaan eten
Op een dag vond iemand het toch wat vreemd
Hij hoorde hem uit wat hij daar elke dag deed
En bracht hem onder valse voorwendselen
Over zijn liefje
Naar mij toe
Zijn spychiater

© Copyright Summer31

Ingezonden door

Summer31

Geplaatst op

07-02-2014

Over dit gedicht

ik vind je leuk. je bent een schatje

Tags

Gevoelig