Nu ben je alleen

Ik deed mijn ogen open
en al het fijne verdween.
We waren allemaal aan het hopen,
want waar ging het heen?

Altijd zo van elkaar gehouden,
vandaar dat jullie trouwden.
Maar waarom nu niet meer?
En kwam het ooit nog weer?

Maar alles wat we wilden gebeurden niet.
En jullie namen afscheid en zeiden:
Vergeet-mij-niet!

© Copyright kayleigh

Ingezonden door

kayleigh

Geplaatst op

12-03-2014

Over dit gedicht

Ik heb dit geschreven een paar dagen nadat ik te horen kreeg dat mijn ouders gingen scheiden. Ik hoop dat jullie het mooi vinden.

Tags

Alleen Hoop Scheiding Trouwen Verdriet Waarom