1001 Gedichten

De copla is een dichtvorm die zijn oorsprong kent in de Spaanse taal. De vorm beslaat veelal acht lettergrepen verdeeld over vier zinnen. De copla komt veel voor in de Spaanstalige literatuur – waaronder in Latijns-Amerika – maar vindt ook steeds meer zijn plaats in Spaanstalige popmuziek, mede door zijn volkse inhoud: een veelal rebelse en ondeugende boodschap wordt erin meegegeven.

Hoewel de copla over het algemeen wordt gezien als een moderne dichtvorm – waardoor het zich onder meer in de popmuziek heeft genesteld – werd deze manier van ordenen in een gedicht al vele jaren eerder gebruikt. De vorm is duidelijk te herkennen in het werk van negentiende-eeuwse dichters uit de Spaanstalige wereld.

De taal in een copla, afgezien van het aantal regels en het aantal lettergrepen, is in de meeste gevallen direct te noemen: wat er staat, wordt ook bedoeld. In een aantal gevallen gebruikt de oorspronkelijke dichter echter dubbelzinnige taalconstructies, waardoor er ook bij een copla sprake kan zijn van een dubbele bodem en wellicht zelfs een diepere betekenis dan wat er staat.