1001 Gedichten

Een ollekebolleke is een humoristisch gedicht (een epigram), bestaande uit twee strofen met elk vier regels. Het ollekebolleke werd midden jaren zeventig in het Nederlandse taalgebied geïntroduceerd door de van oorsprong Zwitserse dichter Drs P. en heeft nadien behoorlijk aan bekendheid en populariteit gewonnen, ondanks de strenge eisen die er gelden vooraleer een gedicht een ollekebolleke genoemd kan worden.

Zoals eerder vermeld, gelden er strikte richtlijnen voor het schrijven van een ollekebolleke: iedere regel heeft zo’n beetje zijn eigen doel. De eerste regel is bedoeld voor een uitroep, de tweede maakt duidelijk waar het gedichtje over gaat, regel zes moet een woord bevatten dat zes lettergrepen kent en waarbij de klemtoon op de vierde ligt en de laatste regel, nummer acht, moet weer rijmen op de vierde versregel.

Hoewel het ollekebolleke pas sinds de jaren zeventig gebruikt wordt in het Nederlands, is de Engelse variant wijdverspreid sinds het begin van de jaren vijftig. Daar waar Drs P. in Nederland verantwoordelijk was voor de introductie, is de ‘double dactyl’ door twee Amerikaanse wetenschappers bedacht en uitgewerkt toen zij in Rome werkten. Beide versies overlappen elkaar echter grotendeels.