1001 Gedichten

Gedichten

U bent hier:

Huiskamer: Gedichtenslang [5]

« Vorige 1 2 ... 38 39 40 41 42 ... 70 71 Volgende »

18-09-14 08:54 reactie 586
RudiLejaeghere Berichten: 40	Klacht na klacht regende het als hagel zo hard en zo groot als eieren mijn kop werd ingedeukt mijn hart bestookt met harde slagen het klagen en het kankeren de ondank en het zaniken ik heb het allemaal gehad en met geduld verdragen met moed gedragen vandaag is het genoeg ik keer de rollen om ben nu bereid het wordt mijn laatste strijd.
20-09-14 09:59 reactie 587
marill Berichten: 1058	strijd lever ik iedere dag vaak wel met een lach om zo de pijn te verzachten in dit leven van nemen en geven wil ik niet teveel verwachten
20-09-14 13:52 reactie 588
RudiLejaeghere Berichten: 40	Verwachten dat duurt immers zo lang ik zie het nog niet aan te komen het is de natte kus op mijn wang van morgen, de herfst in de bomen het smachten, het gloren in de dauw de man van wat later in het kind verder te zien dan nu en het lauw voor het warmen, de storm voor de wind ik ben het eeuwige wachten moe kennis voor het weten wil ik zijn open mij de deuren al zij ze toe maak mij dronken net nog voor de wijn wat ik ook zeg en wat ik ook doe bespaar me tijd, bespaar me de pijn.
20-09-14 23:33 reactie 589
Babsje Berichten: 79	Pijn is een onderdeel van mijn leven. Het hoort er bij zoals de maan in de nacht. Het zal nooit wennen maar ooit zal ik het accepteren zodat in ieder geval de innerlijke pijn verzacht.
21-09-14 04:46 reactie 590
DJolien Berichten: 772	Verzacht de pijn hoe pijnlijk het ook is Probeer te kijken hoe moeilijk proberen ook is
21-09-14 19:57 reactie 591
RudiLejaeghere Berichten: 40	Is deze droom die ik heb echt of is mijn wereld maar een droom kromt het nu in mijn hoofd naar recht is de waterval voor de stroom ik zweef dan verder op de lucht gedragen door wat gedachten en voortgedreven door een zucht kan ik op het einde wachten tussen stijgen en het landen verdwijnt de tijd en zwaartekracht de horizon heeft geen randen en hoger nog een sterrenpracht waar ik ooit nog zal belanden versmelt ik met de grootste macht.
22-09-14 11:19 reactie 592
marill Berichten: 1058	macht een gevaarlijk wapen het slacht onschuldige schapen kracht sterkt onze ziel overwint de macht die velen overviel bundel onze krachten
23-09-14 16:01 reactie 593
meisjesmeisje Berichten: 15	(sry foute reactie)
23-09-14 21:01 reactie 594
RudiLejaeghere Berichten: 40	Krachten die moeten van boven komen de wereld en ruimte veroveren het zijn onze kleine jongensdromen magie en dan het kunnen toveren wie zou er zijn ziel niet voor verkopen maar let vooral goed op als dat zo is je kan er nimmer meer weg van lopen men is verbeurd aan Lucifer gewis
27-09-14 09:48 reactie 595
marill Berichten: 1058	Luci Fergewis had het steeds mis niets kon ze goed doen tot ze won heel veel poen wat ze toen niet allemaal kon! zomaar uit het niets kon ze opeens iets voor vrienden betekenen ze kon haar geld uitlenen de vrienden namen alles in zat Luci later met tegenzin haar lot te betreuren zal ze het ooit terug beuren?
27-09-14 11:36 reactie 596
RudiLejaeghere Berichten: 40	Beuren dat zware ding, tillen, heffen met alle kracht naar boven en nog verder niet laten vallen vooral want naar beneden is een lange val met een kast op je rug
27-09-14 12:12 reactie 597
Patros-Fibros Berichten: 4572	Rug gebroken, Gezicht verwrongen. Hoopte op dood, Verkeerd gesprongen. (fiction)
27-09-14 13:34 reactie 598
marill Berichten: 1058	gesprongen zijn de draden van haar gesponnen web ze kwamen op de paden waar ik zo heerlijk step
27-09-14 14:58 reactie 599
RudiLejaeghere Berichten: 40	Stephen en de spin waren op stap want ze hadden een dagje vrij plots vroeg Stephen voor de grap wie maakt jouw nu Ã©cht blij De spin keek heel verbaasd om dat is toch niet zo moeilijk in mijn draden recht of krom met een vlieg of twee tegelijk
27-09-14 17:35 reactie 600
marill Berichten: 1058	tegelijk draaiden hun gezichten om hun ogen te richten naar de ondergaande zon de hemel stond in vuur vlam voor de ogen van onze Bram en ook voor zijn zusje Yvon samen keken ze vol bewondering hoe de zon langzaam onder ging
Naar boven