vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Gevangen
Gevoelens niet kunnen uiten
woorden komen niet naar buiten
het blijft ronddwalen in mijn hoofd
eindeloos wachten tot het vuur is gedoofd
op een dag werd het me te veel
de druk, de moeite, ik kon het niet meer
bij ieder woord een brok in mijn keel
een overmaat aan gedachten deed me zeer
geen oplossing kwam op m'n pad
ik liep door een woud vol ellende
totdat ik viel in een duister dal
gevangen door mezelf, die ik niet meer kende
ik had alleen nog mijn pen en papier
Reacties op ‘Gevangen ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!