vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
de witte facade
ik sta bovenaan de trap
en kijk in een wolkendiepte
verwacht een donderklap
herinnering aan een geliefde
het donker beneden piept
leidt mijn gedachte
donkergrijs een zweep die zwiept
in ’t paleis van de verkrachte
fantasie leidt naar ’t onbekende
naar nare merrie-dromen
ontwrichtende beestenbende
onverwachte modderstromen
verwarrende droom
tussen hel en hemel
existentiële schroom
hersengewemel
Ingezonden door
Geplaatst op
30-10-2014
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ExistentieReacties op ‘de witte facade’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!