Blauw
Sprekend over wat er is,
realiseer ik me weer.
Ik sluit me telkens af,
dingen die ik zeg doen je zeer.
Ik zit in een gevecht met mezelf,
waarin de steken raken,
er zijn gewoon dingen stuk in mij,
wat lastig is om te maken.
Klap voor klap vang ik ze op,
De slagen die ik geef.
blijven klimmen terwijl ik val,
terwijl ik naar zoveel meer streef
Dansend op de glijdende stoffen,
Struikel ik over het grote meer,
zo stom omdat ik dit niet wil,
en iedereen maar zegt dat ik nog leer
Evenwichtig op de dunne lijn,
Wankel ik heen en weg,
zo genoeg omdat ik het heb gehad,
maar ik vat natuurlijk weer pech.
Maar kom op, echt nu opgerot gewoon.
Ga gewoon weg, rot op en keer je rug,
met mijn sterke ik sta ik op overwinning,
maar mijn onzekerheid wint het terug
Nagestreden moe van het vechten,
verwachtend dat ik mezelf nu wel ken,
toch weer omver gelopen door mijn falen
terwijl ik niet accepteer dat ik dit ben.
Reacties op ‘Blauw’
-
Wauw heel mooi, ik hoop dat alles goed met je is. Sterkte
Someone - 08-11-2014 om 15:22
-
Erg mooi... toi toi..
...Anony... - 11-11-2014 om 11:56