Leven vol verdriet

Mijn leven gaat verkeerd,
Het is een en al verdriet.
Vanaf mijn derde ging het al fout,
Toen mijn moeder ons verliet.

Het was nog veel te vroeg,
Ik was pas drie jaar oud.
Maar toen op dat moment,
Liet het me volledig koud.

Ik wist niet wat er gebeurde,
Haar ogen vielen langzaam dicht.
Maar nu, jaren later.
Snap ik wat kanker heeft aangericht.

Het leven met een moeder,
Dat heb ik nooit gekend.
Het leven zonder moeder,
Ben ik eigenlijk gewend.

Dat is best wel lastig,
Vol zitten met verdriet.
Want zo'n belangrijk iemand,
Vergeet je zomaar niet.