vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
grammofoon
weemoedig opborrelend
klanken van weleer
in strakke grisailles met geel
rustig ingebed in geometrie
achter de ruimtelijke lagen
nostalgie van toen
strakke natuur in kelkvorm
als een ontluikende bloem
uit de centrale diepte borrelt muziek
metaliek en sourdine
retrospectieve reconversie
Reacties op ‘grammofoon’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!