Onze toekomst
Onze toekomst
Ik ruik mijzelf.
Heb wat urine verloren.
Moet douchen en een schone slip.
De zorg komt overmorgen.
Wat zal ik doen?
Zelf proberen
en hopen dat ik niet val?
Er is nu niemand om mij te verzorgen.
Mijn bed is ook vies.
De hulp was er gisteren.
Twee uur per week,
dus volgende week pas verschonen.
Mijn kinderen wonen niet in de buurt.
De buren zijn net zo hulpbehoevend als ikzelf.
Toch wil het kabinet
dat ik zo lang mogelijk thuis blijf wonen.
Ik heb altijd hard gewerkt
maar wel voor een minimum loon.
Ik heb geen geld
om extra zorg in te kopen.
Ik voel mijzelf vies en minderwaardig.
Ben ik hier oud voor geworden?
Om twee dagen lang
stinkend rond te blijven lopen?
Ingezonden door
Geplaatst op
15-11-2014
Over dit gedicht
Zo lang mogelijk thuis wonen maar wel drastisch bezuinigen op de zorg.
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bezuinigingen Hulpbehoevend Thuiszorg ZorgReacties op ‘Onze toekomst’
-
Ook ik als oudje zet vraagtekens bij de 'toekomst' voor de ouderen onder ons. Hoe zal mantelzorg er, bijvoorbeeld,over tien jaar uit zien?
Verwijderde gebruiker - 16-11-2014 om 10:39
-
Beste Babs, zou je mij een mail kunnen sturen? Jou gedicht raakt me enorm! Mvg El
Ellen - 17-02-2018 om 14:02