vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De flowerpowermeiden
kuiven zijn weer gladgestreken
kistjes achteloos weggesmeten
orde klinkt als een refrein
maar af en toe jankt een gitaar
krijgt het drumstel weer de stuipen
in het spasme van voorheen
dansen beat en rock hun ruige tijden
in een nostalgische revival van
provo en de flowerpowermeiden
de sax klaagt weemoed
en huilt langzaam uit als
vergane glorie de tent weer sluit
wil melker
27/11/2014
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
27-11-2014
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinneringen Muziek VroegerReacties op ‘De flowerpowermeiden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!