vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Donker
Ze was alleen op haar kamer.
Gordijnen open en het raam was dicht.
Ze wou dat alles donker was
niet eens een sprankelend licht.
Ze luisterde stille muziek
ze wou eens alleen zijn
dacht ze over alles en van wat
de gedachtes en de pijn.
Ze wou dat niemand binnenkwam
niemand die haar zou storen
want terwijl ze alsmaar weende
wou ze dat niemand haar kon horen.
Want ze heeft nooit zin om alles eens te vertellen.
Alles aan elkaar weer terug te lijmen.
De waarheid die vanbinnen verborgen is
de waarheden en haar geheimen...
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
17-12-2014
Over dit gedicht
Soms ben je graag alleen maar je haat het om je alleen te voelen
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
EenzaamheidReacties op ‘Donker’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!