vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zorgeloosheid
Je mag alle dagen blijven hopen
op een zonovergoten dakterras
maar de meeste stenen vloeren
zijn niet geschikt voor vallend glas
Als de zon ondergaat achter het glas
en de bevroren scherven verdampen
glijdt de mooie vrouw over de plavuizen
uit als de minste van de tien rampen
In de nacht zwart door zijn gebreken
en ongemakken voor de ogenschijn
tasten ze lallend naar de rollende fles
op zoek naar de nadorst en zijn wijn.
Guido van Geel
Reacties op ‘Zorgeloosheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!