Het Familiediner

Het hiaat wrikt aan het pleitend plebs in de waas
het staand fatsoen hoog tribunaal te verkrachten
omwille een prinses uit het potsierlijk kader
te laten spinnen op het feest van de maffiose baas.

Langzaam dringt de lucht in het grachtenhuis
van die dode hond die daar waakzaam dobbert
als een niet te stuiten Portugese oorlogsvloot
met netelcellen in slierten en een zachte ruis

hoort de oude patriarch in zijn bebloede geest.
Ach waar hoogmoed aanschuift in het spotlicht
daar loeren de schijnheiligen op het ambtgevaar
dat hen bedreigt te smoren vóór dat er iets beticht

Guido van Geel