Stokslagen.( Raif Badawi)
met pijn en gesloten mond
ligt een man op koude grond
op zijn buik alleen te zijn
en een rug die schreeuwt van pijn
op een kleine stoel gezeten
een mensje, het kan niet eten
vader weg naar het gevang
lange tijd, het maakt hem bang
man is op een plein gezet
niet gelijk, maar na 't gebed
in de naam van hunne leer
ging de stok wel 50 keer
door geweten en gedachten
moet een man nu overnachten
in een land met censuur
religie en de cultuur
vrijheid de mens ontzegt
geloof dwingend opgelegd
gedraagt zich als een god
bepaalt een anders lot
Thora, Bijbel of Koran
onderzoek, leer en vermaan
maar in deze tijd gelezen
laat uw God uw wreker wezen
Ingezonden door
Geplaatst op
16-01-2015
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Raifbadawi Stokslagen Straf VrijheidReacties op ‘Stokslagen.( Raif Badawi) ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!