vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
verboden terrein
Een eigen terrein
Waar je ook af en toe klein mag zijn
Een terrein waar niemand anders mag komen
Je hoeft je daar niet te schamen
Dus laat al je tranen maar schromen
Wees maar niet bang dat iemand je zo zal zien
Even je rust weer oppakken
En dan kan je je verhaal vertellen
Misschien…
Ingezonden door
Geplaatst op
31-01-2015
Over dit gedicht
verboden toegang
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AlleenReacties op ‘verboden terrein’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!