Aantrekken en afstoten
Aantrekken en afstoten
is wat je met me doet
waarom blijft je hart gesloten
je bent degene die mijn ziel voedt
kan geen grip op je krijgen
en op wat er allemaal is gezegd en gebeurd
moet ik alles stilzwijgen
ik wordt in emoties en gedachten meegesleurd
Het is en blijft telkens een smachten
om opnieuw bij je te mogen en kunnen zijn
maar het zou mijn leed niet verzachten
het zou me kapot maken op termijn
het zou mijn gevoelens alleen nog maar versterken
weet niet of ik dat nog aankan
mag aan niemand iets laten merken
je hebt er geen idee van hoe ik me inspan
om niet telkens contact met je te zoeken
terwijl ik zo graag een band met je wil opbouwen
zal ik ooit vooruitgang boeken
zal je me ooit genoeg vertrouwen
om je helemaal bloot te geven
want dat maakt je zo bang
de angst om teveel te intens te beleven
moet ik op je wachten, laat het me weten, hoelang...
Reacties op ‘Aantrekken en afstoten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!