vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Van de kip, het ei en de haan
Tussen de warme weefsels van de wording
glijdt het ei naar het naderend moment
dat het in de dageraad het licht bekent.
Door de peristaltische verdrijving
omrandt dun het opgerekte vlees
het ei dat als een blind oog huilt
en door moedermacht naar buiten puilt.
Eens gelegd ligt het stil in vrees
voor dat licht van de eerste dag.
Een planeet in een glazige kosmos
waarop de evolutie zich herhaalt
en ook angst weer wordt vertaald
in een op gekraai gegronde mythos
in geloof en ongedacht gedrag.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
01-03-2015
Over dit gedicht
'Een nieuwe Lente en nieuw geluid', zei de dichter en tikte een eitje.
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel Plicht SlaafsheidReacties op ‘Van de kip, het ei en de haan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!