Innigste wens

Toen God de aarde schiep,
En Adam met Eva liep,
Werkelijk! Toen was de wereld perfect,
er was nog geen enkel defect.

Adam en Eva in de tuin tezamen –
waarlijk – naakt hoefden zij zich niet te schamen –
en zie, het was goed!
Zij leefden in ongelooflijke voorspoed.

Leid mij naar jouw tuin van welzaligheid,
Doch verbannen zullen wij er wederkeren in gelukkiger tijd.

Eva, breng mij vast in de mooiste tuin die in deze verbanning bestaat,
de tuin waar telkens onze liefde ontstaat.
Breng ons terug in het Fortuin,
In uws liefdes schone voortuin.

Maak mij gelouterd en puur,
liefdevol tot het laatste uur,
trouw en gereinigd als door een vuur,
troostend en van eeuwige duur.

Onze liefde zal nooit vergaan,
niet tijdens ons tijd`lijk bestaan.
Op aarde zullen wij beiden eens sterven.
Ooit zal de dood onze liefde bederven.

Voor ons stervensuur ons tot zich neemt,
en het ons de adem beneemt,
laat ons wensen elkander weer te zien na dit tijd`lijk uiteengaan,
elkander weer te zien in die mooiste hof, na ons heengaan.

Stof wordt hij en tot as zal hij wederkeren,
maar laat mij bij leven verkeren,
in het aanschijn uws gezichts en onder het zachte steunen van uw adem.
Laat mij zijn, jouw ware Adam.