Hou me op de been

Zwarte muren overal om je heen
Achtergelaten als vuil, moederziel alleen
Gedachtes blijven achtervolgen
Moeite met ademen, steeds verder bedolven

Steeds dieper in de put geraakt
Zo diep dat het niks meer uit maakt
Echte dag weer vechten om je bed uit te komen
Elke nacht, de meest vreselijkste dromen

Begrijpen, dat kunnen mensen niet
Want het is niet iets wat je aan de buitenkant ziet
Niemand die je daarom helpen kan
Gek word je er van

Mensen zouden eens wat moeten vragen
Dan hoef je dit niet alleen te dragen
Een stevige arm om je heen
Houd je toch weer op de been