1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

dementie

Op die dag in mei
legde dat vogeltje een ei.
Jochei!
Op die dag in mei
werden mijn hersens brij.
Jochei!

Weg de zorgen van vandaag
die worden nu vergeten.
Alleen nog herinneringen graag
uit een ver verleden!

Ik kwakkel op de straat
mijn hand zoekt de muur.
Niemand die tegen mij praat
op dit late uur.

Wat doe ik hier verdomme!
Waar is mijn huis gebleven?
Ik sta hier als een stomme,
mijn voeten zijn versteven.

Angst overvalt mij!
Ik verlies mijn zijn.
Is dit het einde?
Zo zonder brein?

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Zinloos

Reacties op ‘dementie’

  • Zo is dementie inderdaad ... Jammer dat zoiets ergs bestaat ... Ik moet het meemaken met mijn grootmoeder die zoveel voor me gezorgd heeft als kind :( Mooi gedicht! Groetjes Raissa

    Gedichtenlady - 19-03-2015 om 11:03

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

dementie