vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
turbulentie
Turbulentie
Rode schichten schitteren omhoog,
blauwe licht van de hemel.
Links strak, rechts gewemel,
lijnen van de regenboog.
Zachte warmte warmrood,
geel tussen blauw
zoete morgendauw
die de nieuwe dag bood.
Ben jij hier?
Ben ik hier?
Dromend rood…
Wind vervaagt kleur…
en geur…
van jou.
01 februari 2015
Reacties op ‘turbulentie’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!