vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
dauwdruppel
Bottende tak schuin naar beneden,
versierd met spinnendraad,
gekleed in waterornaat,
gevormd door divine smeden.
In de morgenzon desolaat,
op zijn scheut een waterdruppel.
Stilte het enig gehuppel
voor het loslaat!
De natuur komt tot leven,
het licht glanst.
De spinnen beginnen te weven.
De trillende warmte danst.
Kopjes worden opgeheven,
winter heeft zich verschanst.
Ingezonden door
Geplaatst op
11-04-2015
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerschanstReacties op ‘dauwdruppel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!