vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Aardbeving
Aangrijpende beelden, Nepal in diepe rouw
Alles kapot, geen straten meer, geen gebouw
Roodgekleurde flanken, het wit is verdwenen
Dak van de wereld, bedolven onder de stenen
Bergen, ellendige chaos, de wanhoop nabij
Echo’s, huilend hoorbaar, tot diep in de vallei
Vechten voor levens, mentaal leeggelopen
Immense onmacht, toch altijd blijven hopen
Natuur, zo verwoestend, de slachtoffers geteld
Gedachten bij hen, tot de laatste traan smelt
Reacties op ‘Aardbeving’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!