hoe ver nog?

Grijze haren tooien een oud gezicht,
vermoeide ogen kijken,
laten niets blijken,
rimpels schrijven een levensgedicht.

Ingevallen wangen verraden vermoeidheid,
gelijnde lippen staan strak verbeten,
hij heeft het allemaal al geweten!
Er blijft alleen wijsheid.

Hij ziet zijn vroegere dwaasheid,
een déja-vu gevoel!
Jongeren putten in zelfvoldaanheid!

Hij bekijkt het allemaal koel,
wacht rustig in traagheid.
Hij kent het ultieme doel.