De grond onder mijn voeten.

het is moeilijk
dit gevoel,
deze pijn,
een plekje te geven.

Ik word er mee wakker.
het is mijn ontbijt,
dat ik vervolgens uitkots.
het zijn de woorden
die ik uitspreek,
en die ik niet uitspreek.
de gedachten in mijn hoofd en
de tranen om de hoek van iedere straat.

moeizame stap,
na moeizame stap,
zullen er stukjes van dit gewicht
van mijn schouders
afwaaien.
of afdonderen.
zal de grond onder mij
geen pijn voelen?