We verkenden stilte

je wist dat je
geroepen was
de lach in je ogen
antwoordde zacht

je stem
nog quasi nonchalant
sprak luchtig maar ik
voelde het trillen van je hand

je lichaamstaal
meegaander dan ik dacht
we pasten wonderwel
de eerste keer dat ik je zag

we verkenden stilte
uit verleden tijd
behoedzaam rakend in
jeugdige nieuwsgierigheid

deelden herinnering in blikken
die wisten waar het echt over ging
we zijn naar morgen gaan kijken
om voor altijd bij elkaar te blijven


wil melker
09/05/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl