vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Windkracht
Met de wind in haar rug
gingen zonder enig moeite
veel te vlug
kinderjaren voorbij
zonder weet van later
omdat niemand dat haar zei
De storm kwam onverwacht
genadeloos doeltreffend
met verwoestende kracht
Haar armen uitgestoken
een nutteloze schreeuw
met kind zijn gebroken
Zoekend naar houvast
blind van tranen
op de tast
Stilte
De wind is gaan liggen
De ijzige kilte
is voelbaar
Als de zon straks doorbreekt
en de warmte raakt haar
Laat dan de wind
achter haar, de weg bepalen
Laat haar dan weer voelen, hoe ze was als kind
Reacties op ‘Windkracht ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!