vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De bruine kluit
Met een pitsjerig geluid smeuïg door de vingers heen
glijdt de bruine kluit en wordt gekneed tot steen
wringt en wroet en transformeert
tot uiteindelijk één vorm primeert
de ultieme transformatie de boetseerkreatie
Met blote hand gekneed gewrongen en gesmeed
verschijnt uit vormeloze homp een elegante romp
nog week en zacht met gladde vacht
Nu mag een goddelijke zucht het even aaien
waarna de wind een ziel erin zal waaien
Reacties op ‘De bruine kluit’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!