vorige gedicht
vorige gedicht
Het hart
Je hart.
Het hart kan soms
verdrietig wezen.
En je ogen
tranen lang.
Je weet niet
wat te denken
En dat maakt je
weer bang.
Soms is je wereld
duister.
Geen licht voor
luchtigheid.
Al maar
zwaarmoedig wezen.
Je humor ben je kwijt.
Je zoekt dan
in verborgen hoekjes.
Je snuistert wat in
ongelezen boekjes.
Je luistert naar
een leuk muziekje
Om je mond
opeens een lach
Je weet weer alle dingen
die je
als mens
toch weten mag !
Ger van der Ark
22 mei 2015.
Reacties op ‘Het hart’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!