Mijn held

Een lange weg volhardde door dat straaltje hoop.
Het einde toch onophoudelijk dichter kroop.
Je gaf niet op, deed alles om mijn held te blijven.
Maar 't leed en de zwakte, de moed uit je ogen verdrijven.

't Was één seconde die me breken zou
en een eeuwigheid roofde voor de heropbouw.
Al ben jij nu veilig en vrij van pijn.
't Is ik die nu moet lijden en de sterkste zijn.