De poort in mijn muur
Een hoge muur om mijn hart gebouwd
Een muur niet te doorgronden
Maar jij vond de poort in de muur
Je liep naar binnen en sloot de poort
Het was donker in mijn hart
Het licht van buiten ging niet door de muur heen
Maar jij sprankelde in mijn duisternis
Je verdreef de duisternis in mijn hart
Met jou in mijn hart straalde ik
Op den duur ben je minder gaan schijnen
Maar in mijn hart zal je altijd een beetje licht geven
Je zult niet als enige de poort vinden
Maar je zal wel het langst in mijn hart stralen, voor eeuwig.
En misschien zal ik dan ooit in jouw hart mogen stralen.
S.N.I.K.
Ingezonden door
Geplaatst op
16-06-2015
Over dit gedicht
Als je dit leest weet je dat dit voor jouw is. Jij kan altijd op mijn hulp rekenen en je vriendin ook. Blijf wie je bent.
Geef uw waardering
Op basis van 47 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Duisternis Hart Licht Liefde Muur VriendschapReacties op ‘De poort in mijn muur’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!