vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Blinde gevangenis
Ik was de vrouw van je leven
die elke dag op elk uur kwam
die elk jaar terug elke week kwam.
Ik wachtte jaren hopeloos op je...
Jij wou mij niet spreken
zelf niet eens zien en ik ging
van je weg met bittere tranen in mijn ogen
maar ik kwam altijd terug.
Ik kwam altijd weer terug en ook al wist ik
heel goed dat ik je niet kan zien
ik voelde jouw nabijheid.
Ik was de vrouw van je leven
die altijd maar terugkomt.
Ik was het.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
22-07-2015
Over dit gedicht
Zekere verwondingen moet je glimlachend kunnen aanvaarden
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
GevangenisReacties op ‘Blinde gevangenis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!