"ik moet je laten gaan" **
2/8/2015
Moet je leren verlaten
Jij - bent er nooit geweest
behalve in mijn hoofd
Lang - heb ik erin geloofd
Maar die tijd
heeft me achterhaald :
mijn gevoelens bleven onvertaald
Nu -
ga ik verder door de Woestijn
waar mijn emoties Thuis zijn
Behalve de pijn daarvoor-
gaf het leven -
me enkel een Lever
het Hart klopte verder -
zonder jouw
Wat heb ik verdomd misdaan
Want in jouw fluwelen armen
kreeg het leven een vierde dimensie
moeilijk aan te wennen -
die korte tijd -
samenzijnd met jouw warmte
Terwijl die herinnering
bij Mij bleef
dreef de pijn
logisch terug naar de woestijnen leegte
Begin en Eindpunt
** Naar W.Tura
Reacties op ‘"ik moet je laten gaan" **’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!