vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De Rots en de Rivier
Hij is de rots
Zij de rivier
Zij is het die botst
Zij maakt plezier
Hij staat stevig
Beweegt niet zo hevig
Zij kronkelt er om heen
Voelt zich vaak alleen
De rots niet zo stevig als weleer
Zoekt naar rust meer en meer
De rivier zoekt naar wegen
Waarlangs ze kan bewegen
Zo zoeken beiden
Naar wat hen kan verblijden
En zo nu en dan
Als het even kan
Raken ze elkaar
Nu eens hier dan daar
De rots en de rivier
En vinden ze een manier
Om samen te gaan
Niet alleen te staan
Reacties op ‘De Rots en de Rivier’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!