Ricochet

Hunkerend naar de werkelijkheid
laaf ik mij gelaten aan de fantasie,
mijn uitdrogende bron van herinneringen,

soms is het enkel maar een inschatting
van wat ik nooit zal proeven,
gestolen blikken van intimiteit
woorden die ik lees en projecteer,

echo’s van wat ik hoor
die afketsen in mijn hoofd
als ricocherende kogels,
meer schade aanrichten
dan één gericht schot,

ik zie vertekende beelden
in de scherven die overblijven,
schaduwen die ooit bij het licht hoorden
bij een mens van vlees en bloed
die leeft en liefheeft
streelt en kust,

de rust die ik ken is van berusting
wetend dat de andere kant van de wereld
al is het daar groen of donker
een land van zee is en nieuw
als in geboorte, als in ontdekking

voor mij onbekend zal blijven.

© Rudi J.P. Lejaeghere
29/08/2015