Het aangespoelde kindje
Zijn kleine ontzielde lichaampje
Zo kwetsbaar en alleen
Aangespoeld in 't beoogde land
Verdronken, want nergens kon hij heen
Op de vlucht genomen met zijn familie
Leefde hij altijd in gevaar
Ze hoopten op een beter leven
Maar niets is minder waar
Hij heeft geen enkele kans gehad
Om te leven, om te leren
Om te lachen, om te zijn
Nog zo klein, hij kon zich niet weren
En nu gaat zijn foto de wereld over
Zo onrechtvaardig, zo machteloos
Geboren in oorlog, opgroeiend in haat
Het lot waar hij niet voor koos
De hulp die hij nodig had
Maar nooit heeft gekregen
In geen woorden te begrijpen
Hoe eenzaam hij heeft geleden
Hij was een van de duizenden
Maar elk slachtoffer is er één te veel
Zo blijkt maar weer, een oorlog kun je nooit winnen
Want wat kapot gaat wordt nooit meer heel
Mijn hart bloedt, mijn ziel huilt
Een klein jongetje drijvend in de duistere oceaan
De toekomst van hem afgenomen
Hij had geen kans om te bestaan
We kunnen niet meer toekijken, we moeten helpen
Al is het voor velen al te laat, hun lot ligt in onze macht
Nooit meer mag dit gebeuren
Het spijt me lieve jongen, rust maar zacht
Ingezonden door
Geplaatst op
03-09-2015
Over dit gedicht
Niets kan rechtvaardigen wat hem, en vele anderen, is overkomen. Elke vluchteling moet veilig kunnen schuilen voor de oorlog. En wij moeten ze helpen.
Geef uw waardering
Op basis van 15 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Oorlog Verdriet VluchtelingenReacties op ‘Het aangespoelde kindje’
-
Helemaal waar, en goed overgebracht
Zomaar iemand - 03-09-2015 om 13:30
-
Oh wat móói..kippenvel! Prachtig geschreven ware woorden..!
Marjanekke - 03-09-2015 om 18:27
-
Ontzettend mooi geschreven! En helaas de harde waarheid van hoe het er de laatste tijd aan toe gaat in de wereld. Maar ga zo door met schrijven, ik zet je bij mijn favoriete schrijvers!
Anoniem - 22-01-2016 om 03:42