trouwdag en gedachte

Mijn zus is vandaag getrouwd,
met iemand waarvan ze houdt.
Wij als familie stonden erbij,
eigenlijk keek iedereen blij.

Maar toch heel diep van binnen,
zou ik het als herstart zien beginnen.
In gedachte mijn wederhelft gevoelt,
het is mijn ex die word bedoelt.

Toen ze het ja-woord deden,
dacht ik terug aan ons verleden.
En bedacht ik mij toen even,
hoe mooi het was om samen te leven.

Hoe mooi het mij zou lijken,
als wij samen de trouwerij bereiken.
Maar dat is hopen op iets,
en hoogstwaarschijnlijk niets.

Ik miste hem naast mij,
om te dansen zij aan zij.
Het feest was enorm groot,
en iedereen genoot.

Mijn zus is getrouwd met een boer,
en wij twee zitten in een bepaald snoer.
Vastgebonden en in de knoop,
er speelt gewoon een hele hoop.

De rust in onze geest,
is niet optimaal geweest.
Momenteel zoveel gedoe,
waar beginnen wat en hoe?

Ik heb met hem een onvergetelijk verleden
en pas een fietser aangereden.
Momenteel heb ik een proces verbaal,
ja ik doorloop de laatste maanden allemaal.

Ja het was een mooie trouwerij,
maar tot mijn spijt was hij er niet bij.
En ik hoop dat de rest van de trouw feesten,
hij als mijn liefde met de familie mee zal beesten.

Het was een feest,
die erg leuk is geweest.
Maar toch met gedachten,
aan het denken en afwachten.

Hopelijk komt het weer goed,
met de vrouw en dat onze liefde er toe doet.
Maar momenteel ben ik vrij,
een mooi feestje was dat op de trouwerij.

Hopen dat mijn studie zal halen,
met mijn gedachtes die afdwalen.
Ik hoop zo en ik houdt moed,
zet je in en komt het allemaal goed?